Στριμώχνοντας εκεί μέσα την Άρσεναλ;
Με μοναδικά -σχεδόν- λάθη αυτά που του κόστισαν τα γκολ;
Κι όμως…
Με ΟΛΑ αυτά μαζί να συνωμοτούν με το δοκάρι του Σέζνι, ο Ολυμπιακός έχασε 2-1, αλλά κέρδισε τους φίλους του με την εξαιρετική εμφάνιση στην Αγγλία!
Θα κερδίσει και ελπίδες για πρόκριση, δε, μόνο εφόσον επικρατήσει στον «τελικό» της επόμενης αγωνιστικής με τη Ντόρτμουντ (η οποία «καθαρίστηκε» με συνοπτικές διαδικασίες 3-0από τη Μαρσέιγ).
Πώς έπαιξε
Ανάμεικτα σχόλια -αλλά κοινή συνισταμένη όλων την έκπληξη- προκάλεσε η ενδεκάδα που παρέταξε ο Ερνέστο Βαλβέρδε. Σ’ αυτή, λοιπόν, ο Βάσκος δεν συμπεριέλαβε τους Παπαδόπουλο, Μοντέστο και Αμπντούν και στο 4-3-3 που επέλεξε, ξεκίνησε τους Μαρκάνο, Χολέμπας και Φέισα.
Πιο συγκεκριμένα, κάτω απ' τα δοκάρια ήταν ο Κοστάντσο και στην άμυνα -από αριστερά προς τα δεξιά- οι Χολέμπας, Μαρκάνο, Μέλμπεργκ και Τοροσίδης. Στα χαφ βρέθηκαν οι Φέισα-Ορμπάιθ-Ιμπαγάσα, στα άκρα (αλλάζοντας πλευρές) οι Φουστέρ-Μιραλάς και μοναδικός προωθημένος ήταν ο Τζεμπούρ.
What a pity!
Το «κρίμα» ήταν η μόνη λέξη που χρησιμοποίησαν περισσότερο οι φίλοι του Ολυμπιακού στο α’ μέρος από το… «αχ». Κρίμα ένα «τσαφ» (Μαρκάνο) να κάνει σκόρερ για πρώτη φορά στην καριέρα του τον Τσάμπερλεϊν. Κρίμα μια (ακόμα) υποψία πώς ο τερματοφύλακάς του δεν σταματάει ούτε τα απαραίτητα (κλειστή γωνία) να τον αναγκάζει ν’ ανέβει βουνό στη συνέχεια.
Και «αχ» (αρκετά «αχ» για «Emirates») για τον τρόπο που μπόρεσε να το σκαρφαλώσει. Όχι μόνο κυριαρχώντας -υπό το σύνθημα του αγέραστου Ιμπαγάσα. Αλλά χάνοντας ευκαιρίες απίστευτες (όπως του Τζεμπούρ να ισοφαρίσει σε πρώτο χρόνο) και ευκαιρίες… απλά μεγάλες (σαν αυτές του Μιραλάς) αφότου ο Φουστέρ του είχε δώσει την ελάχιστη ανταμοιβή για την εικόνα του μέχρι την ανάπαυλα.
Στο δοκάρι μη… χτυπούσε!
Το βολέ του Μιραλάς -σχεδόν με την έναρξη του β’ μέρους- φρόντισε να ξεκαθαρίσει στην Άρσεναλ αυτό που είχε διαπιστώσει ήδη: Ότι ο Ολυμπιακός θα ήταν μεγάλος… μπελάς αν δεν πετύχαινε τρίτο γκολ. Κι αν ο Κοστάντσο φρόντισε να τον διατηρήσει τέτοιο (ξεχρεώνοντας με δυο μεγάλες αποκρούσεις την ευθύνη του πρώτου γκολ), το δοκάρι ήταν εκείνο που φρόντισε να διατηρήσει τους «κανονιέρηδες» μπροστά στο σκορ.
Διότι το φαλτσαριστό σουτ του Τοροσίδη δεν υπενθύμισε απλώς στους «κανονιέρηδες» ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να πάθουν ζημιά. Τους κράτησε σε τέτοια «τσίτα» μέχρι το τέλος που -λίγο αφότου (για παράδειγμα) ο Μιραλάς έκανε «τσαλιμάκια» στην αλλαγή απ’ τον Αμπντούν, ο Βενγκέρ έκανε σήμα (επιτυχημένης όπως αποδείχθηκε) προστασίας του σκορ, αλλάζοντας τον Αρσάβιν με τον… Γκιμπς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου